کد مطلب:134748 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:266
موضع امام حسین نسبت به یزید در زمان معاویه
معاویه كوشید تا امام حسین (ع) را به بیعت یزید وادارد یا حداقل سكوت امام حسین (ع) در برابر یزید را تضمین نماید؛ ولی هرگز به توفیقی دست نیافت.
مورخان مواضعی از امام (ع) را نسبت به معاویه، آن گاه كه حكومت را برای پسرش بعد از خود آماده سازی می نمود، روایت كرده اند. از جمله نامه ای است كه در این باب به معاویه نوشت كه در آن آمده است:
«... آن چه درباره ی كمال و سیاست یزید نسبت به امت محمد (ص) یادآور شدی، دریافتم؛ در پی آن هستی كه مردم را نسبت به یزید دچار توهم سازی؛ گویی او را دور از مردم و عنایت از آنان توصیف می كنی؛ و یا این كه از چیزی خبر می دهی كه دارای علم ویژه هستی. یزید خود به موضع و رأی خود گواهی می دهد درباره ی یزید همین امور را ملاك بگیر كه او به سگ بازی با سگهای تیزرو و كبوتر بازی و سرگرمی با كنیزكان خنیاگر و گروه خنیاگران مشغول است؛ آن گاه او را با بصیرت می یابی. آن چه كه در پی آن هستی رها نما؛ چه سودی دارد برای تو از این خداوند را با گناه این مردم با بیش از آن چه كه خود داری، ملاقات نمایی؛ به خدا قسم پیوسته باطل را در ستم جستجو می كنی و خشم را با ستم جواب می دهی، تا جایی كه مشكهای آب لبریز شد (پیمانه ی عمرت به سر آمد)؛ بین تو و مرگ یك چشم به هم زدن فاصله است». [1] .
معاویه در پی آن بود كه حسین (ع) را به بیعت با یزید با محروم ساختن تمام بنی هاشم از حقوقشان وا دارد تا این كه حسین (ع) بیعت كند [2] اما آن چه كه می خواست، تحقق نیافت. معاویه مرد و امام حسین (ع) با همین موضع انكار با بیعت با یزید باقی ماند.
مورخان مواضعی از امام (ع) را نسبت به معاویه، آن گاه كه حكومت را برای پسرش بعد از خود آماده سازی می نمود، روایت كرده اند. از جمله نامه ای است كه در این باب به معاویه نوشت كه در آن آمده است:
«... آن چه درباره ی كمال و سیاست یزید نسبت به امت محمد (ص) یادآور شدی، دریافتم؛ در پی آن هستی كه مردم را نسبت به یزید دچار توهم سازی؛ گویی او را دور از مردم و عنایت از آنان توصیف می كنی؛ و یا این كه از چیزی خبر می دهی كه دارای علم ویژه هستی. یزید خود به موضع و رأی خود گواهی می دهد درباره ی یزید همین امور را ملاك بگیر كه او به سگ بازی با سگهای تیزرو و كبوتر بازی و سرگرمی با كنیزكان خنیاگر و گروه خنیاگران مشغول است؛ آن گاه او را با بصیرت می یابی. آن چه كه در پی آن هستی رها نما؛ چه سودی دارد برای تو از این خداوند را با گناه این مردم با بیش از آن چه كه خود داری، ملاقات نمایی؛ به خدا قسم پیوسته باطل را در ستم جستجو می كنی و خشم را با ستم جواب می دهی، تا جایی كه مشكهای آب لبریز شد (پیمانه ی عمرت به سر آمد)؛ بین تو و مرگ یك چشم به هم زدن فاصله است». [1] .
معاویه در پی آن بود كه حسین (ع) را به بیعت با یزید با محروم ساختن تمام بنی هاشم از حقوقشان وا دارد تا این كه حسین (ع) بیعت كند [2] اما آن چه كه می خواست، تحقق نیافت. معاویه مرد و امام حسین (ع) با همین موضع انكار با بیعت با یزید باقی ماند.
[1] الامامة و السياسة، ج 1، ص 156 - 159.
[2] همان، ج 1، ص 200 و الكامل في التاريخ، ج 3، ص 252.